กระตุ้นไข่ไม่ขึ้น รู้สาเหตุ วิธีแก้ไข เพิ่มโอกาสตั้งครรภ์
การกระตุ้นไข่เป็นหนึ่งในขั้นตอนสำคัญของการทำเด็กหลอดแก้ว ทั้งกระบวนการทำ IVF และ ICSI โดยมีเป้าหมายเพื่อกระตุ้นให้รังไข่ผลิตไข่ที่พร้อมสำหรับการปฏิสนธิ แต่บางครั้งรังไข่ไม่ตอบสนองต่อการกระตุ้น หรือไข่ที่ได้ยังไม่ได้คุณภาพตามที่ต้องการ ซึ่งหากเข้าใจถึงสาเหตุของปัญหากระตุ้นไข่ไม่ขึ้น จะช่วยให้คู่แต่งงานสามารถตัดสินใจเลือกวิธีการรักษาได้อย่างเหมาะสม เพื่อเพิ่มโอกาสในการตั้งครรภ์ที่สมบูรณ์ รู้จักกระบวนการกระตุ้นไข่ การกระตุ้นไข่คือกระบวนการที่ใช้ยาฮอร์โมนเพื่อกระตุ้นให้รังไข่ผลิตไข่ที่พร้อมสำหรับการทำ IVF หรือ ICSI โดยปกติแล้วผู้หญิงจะมีการตกไข่ในรอบเดือนหนึ่งครั้ง แต่ในกระบวนการทำ IVF หรือ ICSI จะต้องมีการผลิตไข่หลายใบในช่วงเวลาที่กำหนดเพื่อเพิ่มโอกาสในการตั้งครรภ์ โดยมีวิธีการดังนี้ เริ่มต้นด้วยการให้ยาฮอร์โมน FSH (Follicle Stimulating Hormone) และ LH (Luteinizing Hormone) ผ่านการฉีดหรือรับประทานยา เพื่อกระตุ้นการเจริญเติบโตของเซลล์ไข่ในรังไข่ให้เกิดขึ้นพร้อมกันหลายเซลล์ ในระหว่างนี้แพทย์จะติดตามผลด้วยการตรวจอัลตราซาวนด์และตรวจเลือดเป็นระยะ เพื่อดูการตอบสนองของรังไข่และปรับขนาดยาให้เหมาะสม ทำการกระตุ้นไข่อย่างต่อเนื่อง โดยทั่วไปจะใช้เวลาประมาณ 8-12 วัน ขึ้นอยู่กับการตอบสนองของแต่ละบุคคล เมื่อไข่มีขนาดที่เหมาะสมแล้ว แพทย์จะให้ยา hCG (Human Chorionic Gonadotropin) เพื่อกระตุ้นให้ไข่สุกสมบูรณ์ ก่อนที่จะทำการเก็บไข่ในขั้นตอนถัดไป ภาวะไข่ไม่โตเกิดจากอะไร? การกระตุ้นไข่ไม่ขึ้น หรือรังไข่ไม่ตอบสนองต่อการกระตุ้นไข่ เป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในการรักษาภาวะมีบุตรยาก สาเหตุหลักมีดังนี้ ได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ การเจริญเติบโตของเซลล์ไข่ จำเป็นต้องใช้สารอาหารที่สำคัญ เช่น โปรตีน วิตามิน D โฟเลต และสารต้านอนุมูลอิสระ ถ้าหากร่างกายขาดสารอาหารเหล่านี้ จะส่งผลทำให้ไข่ไม่โตตามที่ควรจะเป็น ดังนั้นผู้ที่อยู่ระหว่างกระบวนการกระตุ้นไข่ จึงต้องรับประทานอาหารให้ครบถ้วนตามหลักโภชนาการ รวมถึงหลีกเลี่ยงการควบคุมน้ำหนักด้วยการอดอาหาร เพราะจะทำให้ร่างกายได้รับสารอาหารที่ไม่เพียงพอได้ เซลล์ไข่ถูกทำลายจากอนุมูลอิสระ อนุมูลอิสระเกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น มลภาวะ การสูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์ ความเครียด หรือแม้แต่กระบวนการเมตาบอลิซึม หากมีอนุมูลอิสระสะสมมากเกินไป...
เคล็ดลับนับวันตกไข่ ปฏิทินเจริญพันธุ์เพิ่มโอกาสมีลูกอย่างไร?
เคยสงสัยไหมว่า ทำไมบางคู่รักพยายามมีบุตรมานานแต่ยังไม่สำเร็จ ทั้งที่ดูแลตัวเองอย่างดี หนึ่งในคำตอบสำคัญที่สามารถช่วยเพิ่มโอกาสการตั้งครรภ์ให้ประสบความสำเร็จได้ อาจอยู่ที่การรู้จัก “วันตกไข่” ของตัวเอง เพราะวันตกไข่คือช่วงเวลาที่ร่างกายพร้อมที่สุดสำหรับการตั้งครรภ์ อีกทั้งการนับวันตกไข่อย่างถูกวิธียังเป็นกุญแจสำคัญที่จะช่วยเพิ่มโอกาสในการมีบุตร บทความนี้จะพาคุณไปรู้จักกับปฏิทินเจริญพันธุ์และวิธีนับวันตกไข่อย่างง่าย เพื่อให้คุณและคนที่คุณรักสามารถวางแผนมีลูกได้อย่างมั่นใจและเหมาะสมมากขึ้น ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับวันตกไข่ วันตกไข่คืออะไร? วันตกไข่หมายถึงช่วงเวลาที่รังไข่ปล่อยไข่ที่สุกแล้วออกมาจากรังไข่เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการปฏิสนธิ โดยในแต่ละรอบประจำเดือน ผู้หญิงจะมีการตกไข่เพียง 1 ครั้ง และโดยทั่วไปจะเกิดขึ้นในช่วงกลางของรอบเดือน ไข่ที่ถูกปลดปล่อยออกมาจะมีชีวิตอยู่ได้ประมาณ 12-24 ชั่วโมง หากไม่มีการปฏิสนธิจะถูกขจัดออกจากร่างกายในรูปแบบของประจำเดือน รอบประจำเดือนและช่วงที่เหมาะสมที่สุดในการตั้งครรภ์ วงจรประจำเดือนปกติของผู้หญิงจะมีความยาวประมาณ 21-35 วัน โดยเฉลี่ยคือ 28 วัน ซึ่งการตกไข่มักเกิดขึ้นในช่วงวันที่ 12-16 ของรอบประจำเดือน หรือประมาณ 14 วันก่อนประจำเดือนครั้งต่อไป สำหรับช่วงเวลาที่มีโอกาสตั้งครรภ์สูงสุดจะอยู่ในช่วง 3 วันก่อนมีประจำเดือน และ 1 วันหลังจากการตกไข่ เนื่องจากสเปิร์มสามารถมีชีวิตอยู่ในร่างกายผู้หญิงได้ประมาณ 3-5 วัน สัญญาณและอาการบอกการตกไข่ มีมูกตกขาวใส เหนียวคล้ายไข่ขาวดิบ รู้สึกปวดหน่วงบริเวณท้องน้อย มีอุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นเล็กน้อยหลังไข่ตก อารมณ์และความต้องการทางเพศอาจเปลี่ยนแปลง ปฏิทินเจริญพันธุ์ (Fertility Calendar) เครื่องมือสำคัญของคนอยากมีลูก ปฏิทินเจริญพันธุ์คืออะไร และมีข้อดีอย่างไร? ปฏิทินเจริญพันธุ์คือวิธีที่ใช้บันทึกวันแรกของประจำเดือนแต่ละรอบ และช่วยคำนวณช่วงที่มีโอกาสตกไข่ ด้วยการใช้ข้อมูลรอบเดือนย้อนหลัง เพื่อคาดการณ์วันตกไข่ในรอบถัดไป ปฏิทินนี้จะช่วยให้คุณเข้าใจรูปแบบของรอบประจำเดือนของตัวเอง ทั้งยังช่วยให้วางแผนมีลูกได้อย่างเหมาะสม อีกทั้งยังสามารถนำข้อมูลไปปรึกษากับแพทย์เมื่อจำเป็น ข้อดี: นับวันได้ง่าย เหมาะกับทุกคน ควบคุมและวางแผนมีลูกได้อย่างเป็นระบบ รู้จักร่างกายตัวเองมากขึ้น วิธีใช้ปฏิทินเพื่อวางแผนวันตกไข่ การใช้ปฏิทินนับวันไข่ตกเริ่มต้นง่าย ๆ ด้วยการบันทึกวันแรกของประจำเดือนเป็นวันที่ 1 ของรอบ จากนั้นติดตามและบันทึกความยาวของรอบประจำเดือนต่อเนื่องอย่างน้อย 3-6 เดือน เพื่อหาความยาวเฉลี่ยของรอบ เมื่อทราบความยาวของรอบแล้ว จะสามารถนับวันไข่ตกได้โดยนับถอยหลัง 14 วันจากวันที่คาดว่าประจำเดือนจะมาครั้งต่อไป เช่น ...
อาหารแปรรูปกับการตั้งครรภ์ ถ้าวางแผนมีลูกควรหลีกเลี่ยงอะไร?
สำหรับคู่แต่งงานที่กำลังวางแผนการมีลูก ย่อมรู้ดีอยู่แล้วว่าอาหารการกินมีผลอย่างมากต่อการตั้งครรภ์ จึงพยายามเลือกรับประทานสิ่งที่มีประโยชน์ต่อร่างกายมากที่สุด แต่หลายคนอาจยังมีข้อสงสัยว่าอาหารแปรรูปมีผลทำให้มีลูกยากจริงหรือไม่ แล้วควรเลือกรับประทานอาหารประเภทใดเพื่อช่วยส่งเสริมการตั้งครรภ์ เราจะมาช่วยไขข้อสงสัยกัน อาหารแปรรูปคืออะไร? อาหารแปรรูป (Processed Foods) คืออาหารที่ผ่านกระบวนการต่าง ๆ ตั้งแต่การแปรรูปขั้นพื้นฐาน เช่น การล้างและตัดรูปร่าง ไปจนถึงการแปรรูปขั้นสูง เช่น การเติมสารเคมีต่าง ๆ เพื่อปรับปรุงสี กลิ่น รส และอายุการเก็บรักษา ซึ่งอาหารแปรรูปมักมีปริมาณน้ำตาล ไขมัน และเกลือสูง ซึ่งสามารถส่งผลต่อสุขภาพในระยะยาว นอกจากนี้ เมื่อเรากินอาหารแปรรูปยังจะทำให้ร่างกายเกิดความไม่สมดุล ทำให้ระบบภายในร่างกายมีการเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะระบบฮอร์โมนซึ่งมีความสำคัญต่อการสืบพันธุ์ อีกทั้งยังจะทำให้ร่างกายขาดสารอาหารที่จำเป็น เช่น วิตามิน แร่ธาตุ และไฟเบอร์ต่าง ๆ อาหารแปรรูปกับภาวะตั้งครรภ์ยาก เกี่ยวข้องกันจริงหรือไม่? การมีลูกยากเพราะอาหารแปรรูปนั้น นับได้ว่าเป็นเรื่องจริง เพราะอาหารแปรรูปสามารถส่งผลกระทบต่อกลไกของการตั้งครรภ์ได้หลายประการ ดังนี้ ผลต่อฮอร์โมน อาหารแปรรูปมีส่วนประกอบของไขมันทรานส์ (Trans Fat) และน้ำตาลในปริมาณสูง ซึ่งสารเหล่านี้อาจทำให้ระดับฮอร์โมนในร่างกายไม่สมดุล โดยเฉพาะฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับการเจริญพันธุ์ เช่น ฮอร์โมนเอสโตรเจนและเทสโทสเตอโรน ซึ่งส่งผลกระทบโดยตรงต่อการตกไข่ของผู้หญิงและการผลิตอสุจิในผู้ชาย ทำให้การตกไข่ไม่เป็นปกติและคุณภาพของอสุจิลดลง เพิ่มอนุมูลอิสระ อาหารแปรรูปมักมีสารเคมีที่ทำให้เกิดอนุมูลอิสระในร่างกาย ซึ่งเป็นโมเลกุลที่ไม่เสถียรและสามารถทำลายเซลล์ต่าง ๆ ได้ โดยอนุมูลอิสระที่เพิ่มขึ้นมักไปทำลายเซลล์อสุจิหรือไข่ ทำให้โอกาสในการปฏิสนธิและตั้งครรภ์ลดน้อยลง สะสมสารพิษ สารกันบูดและสารเคมีอื่น ๆ ในอาหารแปรรูป มักสะสมในร่างกายเมื่อรับประทานอย่างต่อเนื่อง ทำให้ระบบภูมิคุ้มกัน รวมถึงระบบฮอร์โมนของร่างกายเสียสมดุล ซึ่งส่งผลต่อการทำงานของอวัยวะสืบพันธุ์และการผลิตเซลล์สืบพันธุ์ ทำให้โอกาสในการตั้งครรภ์ลดลง อาหารแปรรูปที่ผู้ต้องการมีลูกควรหลีกเลี่ยง สำหรับคู่รักที่กำลังวางแผนมีลูก การหลีกเลี่ยงหรือลดปริมาณการบริโภคอาหารแปรรูป จะช่วยเพิ่มโอกาสในการตั้งครรภ์ได้ โดยอาหารที่ควรหลีกเลี่ยง มีดังนี้ เนื้อสัตว์แปรรูป เนื้อสัตว์ที่ผ่านการแปรรูป เช่น ไส้กรอก แฮม เบคอน หมูยอ หมูหย็อง...
9 สารอันตราย สาเหตุภาวะมีบุตรยาก กระทบต่อการตั้งครรภ์
การเผชิญกับสารเคมีที่อยู่รอบตัวเราในชีวิตประจำวันมีผลกระทบที่ไม่ควรมองข้าม โดยเฉพาะสารก่อกวนฮอร์โมน (Endocrine Disruptors) ซึ่งมีคุณสมบัติในการรบกวนการทำงานของฮอร์โมนในร่างกาย ส่งผลต่อระบบสืบพันธุ์และสุขภาพโดยรวม อีกทั้งในหลาย ๆ กรณี สารเหล่านี้ยังอาจเป็นหนึ่งในสาเหตุที่เพิ่มความเสี่ยงการเกิดภาวะมีบุตรยากทั้งในเพศชายและเพศหญิง ซึ่งเป็นปัญหาที่หลายคนกำลังเผชิญอยู่โดยไม่รู้ตัว สารก่อกวนฮอร์โมน (Endocrine Disruptors) คืออะไร? สารก่อกวนฮอร์โมน หรือ Endocrine Disruptors คือ สารเคมีที่สามารถแทรกแซงการทำงานของระบบต่อมไร้ท่อ (Endocrine System) ในร่างกายมนุษย์และสัตว์ ซึ่งระบบต่อมไร้ท่อมีหน้าที่ในการผลิตฮอร์โมนที่ควบคุมการทำงานของกระบวนการสำคัญต่าง ๆ เช่น การเจริญเติบโต การเผาผลาญอาหาร ระบบสืบพันธุ์ และพฤติกรรมของร่างกาย จึงเป็นหนึ่งในสาเหตุของการเกิดภาวะมีบุตรยากทั้งในเพศชายและเพศหญิง ตลอดจนส่งผลกระทบต่อสุขภาพทั่วไปได้ในระยะยาว การทำงานของสารก่อกวนฮอร์โมน สารเหล่านี้ทำงานโดยการจับกับตัวรับฮอร์โมน (Hormone Receptors) ทำให้เกิดผลกระทบในร่างกายของผู้ที่ได้รับสาร รวมทั้งอาจส่งผลต่อการสืบทอดในรุ่นถัดไป โดยสารกลุ่มนี้อาจเลียนแบบฮอร์โมนตามธรรมชาติ ส่งผลให้เกิดสัญญาณผิดปกติในร่างกายได้ บางกรณี สารก่อกวนอาจยับยั้งการออกฤทธิ์ของฮอร์โมน ทำให้ร่างกายไม่สามารถตอบสนองต่อฮอร์โมนได้ตามปกติ นอกจากนี้ สารบางชนิดยังจะไปรบกวนกระบวนการสังเคราะห์หรือสลายฮอร์โมน ส่งผลให้ระดับฮอร์โมนในร่างกายผิดปกติอีกด้วย ผลกระทบจากสารก่อกวนฮอร์โมนส่งผลต่อหลายระบบในร่างกาย โดยเฉพาะในระบบสืบพันธุ์ การเจริญเติบโต ระบบประสาท ระบบภูมิคุ้มกัน และการเผาผลาญ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปริมาณ ระยะเวลาที่ได้รับสาร รวมทั้งช่วงวัยที่สัมผัสสาร จึงควรทำความเข้าใจและหลีกเลี่ยงเพื่อลดการเกิดความผิดปกติในร่างกาย สารก่อกวนฮอร์โมนที่ส่งผลให้เกิดภาวะมีบุตรยาก อย่างที่กล่าวไปข้างต้นว่าสารก่อกวนฮอร์โมนไม่ได้ส่งผลต่อระบบสืบพันธุ์เท่านั้น แต่ยังเป็นอันตรายต่อการเจริญเติบโตทั้งในระบบประสาท ระบบภูมิคุ้มกัน และระบบเผาผลาญด้วย อีกทั้งสารที่มีฤทธิ์รบกวนระบบสืบพันธุ์ยังจะส่งผลทำให้มีบุตรยากได้ โดยเฉพาะสารเหล่านี้ 1. Xenoestrogen สารเคมีสังเคราะห์ที่เลียนแบบฮอร์โมนเอสโตรเจนในร่างกายมนุษย์ สามารถจับกับตัวรับฮอร์โมนในร่างกายและกระทบกับสมดุลฮอร์โมน พบในพลาสติกบางชนิด เครื่องสำอาง สีทาบ้าน ผลิตภัณฑ์ทำความสะอาด และยาฆ่าแมลง ทำให้มีบุตรยากได้ทั้งเพศชายและเพศหญิง เนื่องจากจะไปส่งผลให้คุณภาพไข่และสเปิร์มลดลง เพิ่มความเสี่ยงการเกิดภาวะไข่ไม่ตก โรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ ซีสต์ในรังไข่ และมะเร็งบางชนิด 2. ยาฆ่าแมลงและยาฆ่าวัชพืช สารเคมีที่พบเห็นบ่อยในการทำเกษตรกรรม...
เตรียมพร้อมตั้งครรภ์ด้วยการตรวจฮอร์โมนหญิง AMH และ FSH
การเตรียมตัวสำหรับการตั้งครรภ์ ต้องเริ่มต้นจากการดูแลและการตรวจสุขภาพ โดยเฉพาะการตรวจฮอร์โมนหญิง ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการประเมินความพร้อมของระบบสืบพันธุ์ และช่วยเพิ่มโอกาสในการตั้งครรภ์ ในบทความนี้ เราจะมาอธิบายถึงความสำคัญของการตรวจฮอร์โมนหญิง รวมถึงวิธีเตรียมตัวที่เหมาะสมก่อนการตั้งครรภ์ การตรวจฮอร์โมนหญิงคืออะไร และทำไมถึงจำเป็น? การตรวจฮอร์โมนหญิง คือ การตรวจระดับฮอร์โมนในร่างกายเพื่อประเมินความสมบูรณ์ของระบบการสืบพันธุ์ โดยเฉพาะการตรวจค่า FSH และ AMH ซึ่งช่วยประเมินว่ารังไข่และกระบวนการผลิตไข่ทำงานได้ดีหรือไม่ ค่า FSH และ AMH ถือเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญในการประเมินความพร้อมในการตั้งครรภ์ อีกทั้งการตรวจฮอร์โมนทั้งสองประเภทนี้ก่อนการตั้งครรภ์ ยังจะช่วยให้คู่รักสามารถทราบถึงสถานะของร่างกาย และช่วยให้สามารถเตรียมตัวให้พร้อมต่อการตั้งได้ดียิ่งขึ้น ค่า FSH (Follicle-Stimulating Hormone) คืออะไร? FSH (Follicle-Stimulating Hormone) คือ ฮอร์โมนที่หลั่งจากต่อมใต้สมองส่วนหน้า (Anterior Pituitary Gland) มีหน้าที่สำคัญในการกระตุ้นการเจริญเติบโตของฟอลลิเคิล (Follicle) หรือ ถุงไข่ในรังไข่ ซึ่งเป็นกระบวนการสำคัญในรอบเดือนของผู้หญิง และจำเป็นต่อการตกไข่ในแต่ละรอบ โดยปกติแล้ว ระดับของ FSH จะเปลี่ยนแปลงตามช่วงของรอบประจำเดือน โดยจะสูงขึ้นในช่วงต้นรอบเดือน (ประมาณวันที่ 2-5) เพื่อกระตุ้นการเจริญเติบโตของไข่ และจะลดลงเมื่อร่างกายผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจนมากพอจากฟอลลิเคิลที่เจริญสมบูรณ์ ความหมายของค่าระดับ FSH ค่า FSH สูงผิดปกติ อาจสะท้อนถึงภาวะที่รังไข่เริ่มเสื่อมสมรรถภาพ หรือเข้าสู่ช่วงใกล้หมดประจำเดือน (Perimenopause) หรือ หมดประจำเดือนก่อนวัย (Premature Ovarian Insufficiency) เพราะร่างกายจะหลั่ง FSH มากขึ้นเพื่อกระตุ้นให้รังไข่ตอบสนอง แต่เมื่อรังไข่ตอบสนองได้น้อย ฮอร์โมน FSH จึงพุ่งสูงขึ้นผิดปกติเพื่อเป็นกลไกชดเชย ตัวอย่างภาวะที่พบค่า FSH สูง ภาวะรังไข่ไม่ทำงาน (Ovarian...
งดแอลกอฮอล์ก่อนทำ IVF มีผลอย่างไรต่อความสำเร็จ?
การวางแผนมีลูกไม่ได้เริ่มต้นเมื่อตรวจพบว่าตนเองกำลังตั้งครรภ์อยู่เท่านั้น แต่ต้องเริ่มตั้งแต่ก่อนที่จะมีการปฏิสนธิด้วยซ้ำ โดยเฉพาะพฤติกรรมบางอย่างของคุณแม่ในช่วงก่อนตั้งครรภ์ที่ควรหลีกเลี่ยง เช่น “การงดแอลกอฮอล์” เพราะเป็นสิ่งที่ส่งผลโดยตรงต่อคุณภาพของตัวอ่อน และความสำเร็จของการตั้งครรภ์ในอนาคต แม้การดื่มแอลกอฮอล์จะเป็นสิ่งที่พบได้ทั่วไปในสังคม แต่สำหรับคุณผู้หญิงที่กำลังวางแผนมีบุตร การละเว้นพฤติกรรมนี้ อาจเป็นจุดเริ่มต้นของสุขภาพที่แข็งแรงทั้งตัวคุณแม่เองและลูกน้อยที่กำลังจะลืมตาดูโลก ทำไมต้องงดแอลกอฮอล์ก่อนตั้งครรภ์? การดื่มแอลกอฮอล์เข้าสู่ร่างกาย แอลกอฮอล์เหล่านั้นจะผ่านไปที่รกและเข้าสู่ทารกได้โดยตรง ซึ่งทารกในครรภ์ยังไม่มีระบบขับสารพิษที่สมบูรณ์เหมือนผู้ใหญ่ จึงทำให้แอลกอฮอล์ตกค้างและส่งผลเสียต่อพัฒนาการในหลายด้าน เพิ่มความเสี่ยงต่อการแท้งบุตรและภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ เช่น การคลอดก่อนกำหนดหรือน้ำหนักแรกคลอดต่ำ ส่งผลเสียต่อการเจริญเติบโตและพัฒนาการสมองของทารก โดยเฉพาะอย่างยิ่งความบกพร่องทางสติปัญญาและภาวะปัญญาอ่อนในระยะยาว ไม่มีปริมาณแอลกอฮอล์ที่ปลอดภัยสำหรับการตั้งครรภ์ แม้เพียงเล็กน้อยก็อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพของทารกได้ สำหรับผู้ที่วางแผนจะทำเด็กหลอดแก้ว (IVF) การดื่มแอลกอฮอล์แม้เพียงวันละ 1 แก้วในเดือนก่อนเข้าสู่กระบวนการ อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อความล้มเหลวของการตั้งครรภ์ถึง 3 เท่า และหากดื่มในช่วงเริ่มทำ IVF เมื่อใกล้วันเก็บเชื้อ ความเสี่ยงจะสูงขึ้นอีก แต่ในขณะเดียวกัน การดูแลตนเองด้วยการงดดื่มแอลกอฮอล์จะช่วยให้ตัวอ่อนมีคุณภาพที่ดี และลดความเสี่ยงของโรคหรือความผิดปกติในระยะยาวได้ เตรียมตั้งครรภ์อย่างไรให้พร้อมที่สุด? การเตรียมตัวมีบุตรอย่างมีคุณภาพ ต้องเริ่มจากการปรับพฤติกรรมพื้นฐานของชีวิตประจำวัน ซึ่งการงดแอลกอฮอล์เป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง พร้อมกับเสริมด้วยแนวทางที่ช่วยเสริมการสร้างตัวอ่อนที่สมบูรณ์ โดยมีคำแนะนำดังนี้ วิธีงดแอลกอฮอล์อย่างมีประสิทธิภาพ ลดปริมาณอย่างค่อยเป็นค่อยไป : หากคุณเคยดื่มเป็นประจำ อาจเริ่มจากการลดความถี่ และเปลี่ยนไปดื่มเครื่องดื่มแบบไร้แอลกอฮอล์ เช่น น้ำผลไม้คั้นสด โซดามะนาว หรือชาสมุนไพรแบบไม่มีคาเฟอีน เลี่ยงสถานการณ์กระตุ้นการดื่ม : เช่น ไปงานสังสรรค์ที่มักมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พฤติกรรมอื่น ๆ ที่ควรปรับก่อนตั้งครรภ์ นอนหลับให้เพียงพอ วันละ 7-9 ชั่วโมง ช่วยให้ฮอร์โมนในร่างกายทำงานได้สมดุล ออกกำลังกายสม่ำเสมอ เช่น เดินเร็ว โยคะ หรือว่ายน้ำ เพื่อกระตุ้นการไหลเวียนเลือดไปยังมดลูก งดบุหรี่และลดคาเฟอีน เนื่องจากเป็นสารที่ส่งผลต่อการทำงานของระบบสืบพันธุ์ อาหารและสารอาหารที่ช่วยให้ตัวอ่อนคุณภาพดี กรดโฟลิก : ช่วยป้องกันความผิดปกติของระบบประสาทในทารก...
ภาวะ APS คือหนึ่งในสาเหตุของการมีบุตรยาก พร้อมวิธีการรักษา
คู่สมรสที่พยายามมีบุตรและกำลังเข้ารับการรักษาภาวะมีบุตรยาก ไม่ว่าจะเป็นกระบวนการ IVF (In Vitro Fertilization) หรือ ICSI (Intracytoplasmic Sperm Injection) แต่ยังไม่ประสบความสำเร็จในการตั้งครรภ์ แม้จะผ่านการกระตุ้นไข่ เก็บไข่ ปฏิสนธิ และย้ายตัวอ่อนมาหลายครั้งแล้วก็ตาม สิ่งหนึ่งที่อาจต้องพิจารณาอย่างจริงจังคือ ภาวะ APS (Antiphospholipid Syndrome) หรือที่เรียกกันว่า "แอนติฟอสโฟลิพิด ซินโดรม" ภาวะนี้เป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญที่อาจส่งผลต่อการฝังตัวของตัวอ่อน และยังเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ ในระหว่างการตั้งครรภ์ การทำความเข้าใจภาวะ APS อย่างลึกซึ้ง จะช่วยให้คุณและคู่สมรสสามารถตัดสินใจหาวิธีการรักษาที่เหมาะสม เพื่อเพิ่มโอกาสในการตั้งครรภ์ให้เป็นไปตามที่คาดหวัง ภาวะ APS คืออะไร? ภาวะ APS (Antiphospholipid Syndrome) คือภาวะที่ระบบภูมิคุ้มกันทำลายตัวเอง โดยการสร้างแอนติบอดีที่โจมตีโปรตีนฟอสโฟลิพิดในร่างกาย ซึ่งมีผลทำให้เกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดและอาจส่งผลกระทบต่อการไหลเวียนของเลือดไปเลี้ยงมดลูก ทำให้การฝังตัวของตัวอ่อนไม่สำเร็จ หรือเสี่ยงเกิดภาวะแท้งคุกคามได้ การตรวจวินิจฉัยเพื่อวิเคราะห์หาภาวะ APS การวินิจฉัยภาวะ APS มีความสำคัญอย่างยิ่ง เพื่อให้แพทย์สามารถวางแผนการรักษาได้อย่างถูกต้อง การตรวจวินิจฉัยภาวะ APS จะดำเนินการโดยแพทย์ ซึ่งจะพิจารณาจากอาการทางคลินิกและผลการตรวจเลือด โดยเฉพาะการตรวจหาค่า Antiphospholipid Antibodies แอนติบอดีเหล่านี้ ได้แก่ Lupus Anticoagulant (LA) Anticardiolipin Antibody (aCL) Anti-β2-glycoprotein I Antibody (anti-β2GPI) หากตรวจพบแอนติบอดีเหล่านี้ในปริมาณที่สูงกว่าปกติ อาจเป็นสัญญาณที่บ่งชี้ถึงการเกิดภาวะ APS ได้ อีกทั้งการตรวจเลือดไม่เพียงแต่ช่วยยืนยันการวินิจฉัยเท่านั้น แต่ยังช่วยให้แพทย์รู้ถึงระดับความรุนแรงและความเสี่ยงในการเกิดภาวะแทรกซ้อนต่าง...
อ้วน ไขมันในเลือดสูง สาเหตุคนไทยมีลูกยากไม่รู้ตัว
ทุกคนคงทราบดีว่า 'ภาวะไขมันในเลือดสูง' เป็นอันตรายต่อสุขภาพทั้งในระยะสั้นและระยะยาว แต่นอกจากผลกระทบต่อสุขภาพทั่วไปแล้ว ภาวะนี้ยังส่งผลกระทบต่อฮอร์โมนในร่างกายและระบบสืบพันธุ์ของผู้หญิงและผู้ชายอีกด้วย หากคุณกำลังวางแผนตั้งครรภ์หรือเผชิญกับภาวะมีบุตรยาก การรู้จักวิธีควบคุมระดับไขมันในเลือดจะช่วยรักษาสมดุลฮอร์โมนให้อยู่ในระดับที่เหมาะสมได้ และนำไปสู่การเพิ่มโอกาสประสบความสำเร็จในการตั้งครรภ์และมีบุตรได้อย่างมีนัยสำคัญ ไขมันในเลือดสูงคืออะไร? ไขมันในเลือดสูง (Hyperlipidemia) คือ ภาวะที่ระดับไขมันในเลือดสูงเกินปกติ โดยเฉพาะคอเลสเตอรอล (LDL) และไตรกลีเซอไรด์ ทำให้เสี่ยงต่อการเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด สาเหตุหลักเกิดจากพฤติกรรมการกินอาหารที่มีไขมันอิ่มตัวสูง การขาดการออกกำลังกาย การมีน้ำหนักเกิน การสูบบุหรี่และดื่มแอลกอฮอล์มาก รวมถึงปัจจัยทางพันธุกรรมหรือโรคประจำตัวบางชนิด เช่น เบาหวาน โรคไต หรือไทรอยด์ทำงานต่ำ ซึ่งในทางการแพทย์ ไขมันในเลือดถูกแบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ LDL (Low-Density Lipoprotein) : คอเลสเตอรอลชนิดไม่ดีหรือไขมันเลว หากมีปริมาณสูงเกินไป จะสะสมอยู่ในหลอดเลือดและเพิ่มความเสี่ยงทำให้หลอดเลือดตีบ ซึ่งระดับปกติควรอยู่ที่ไม่เกิน 100 mg/dL HDL (High-Density Lipoprotein) : คอเลสเตอรอลชนิดดีหรือไขมันดี ช่วยนำ LDL กลับไปที่ตับเพื่อลดความเสี่ยงโรคหัวใจ ผู้ชายควรมากกว่า 50 mg/dL และผู้หญิงควรมากกว่า 40 mg/dL ไตรกลีเซอไรด์ (Triglycerides) : ไขมันอีกชนิดที่หากสูงเกินไป ก็จะเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดและหัวใจได้เช่นกัน ระดับปกติควรอยู่ที่ไม่เกิน 150 mg/dL ผลกระทบของภาวะไขมันในเลือดสูงต่อสุขภาพโดยรวม ในระยะแรก ภาวะไขมันในเลือดสูงมักไม่แสดงอาการชัดเจน แต่ในระยะยาว ภาวะนี้ก่อให้เกิดผลกระทบสำคัญต่อสุขภาพหลายประการ เช่น โรคหัวใจและหลอดเลือด : ไขมันที่สูงเกินไปจะไปเกาะอยู่ตามผนังหลอดเลือด ทำให้หลอดเลือดตีบและแข็งตัว ส่งผลให้เลือดไหลเวียนไม่สะดวก หากเกิดขึ้นกับหลอดเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจ...
“ฟองไข่ตั้งต้นน้อย” น่ากังวลหรือไม่ ต่อการวางแผนมีบุตร?
“ไข่ตั้งต้นน้อย” คำพูดที่เหมือนจะธรรมดา แต่เมื่อหลุดออกมาจากปากคุณหมอ หลายคนที่กำลังวางแผนการมีบุตร คงจะรู้สึกตกใจ เสียใจ และกังวลอยู่ไม่น้อย เพราะดูเหมือนว่าจะเป็นปมปัญหาที่อาจทำให้ความฝันเรื่องการมีลูก ดูไกลออกไปกว่าเดิม แต่ในความเป็นจริงแล้ว ตัวเลขที่บ่งบอกว่ามีฟองไข่ตั้งต้นน้อย อาจยังไม่ใช่จุดสิ้นสุดของเส้นทาง เพราะยังมีอีกหลายสิ่งที่คุณสามารถทำได้ และควรเริ่มต้นจากความเข้าใจที่ถูกต้อง เพื่อหาแนวทางฟื้นฟูอย่างเหมาะสม “ไข่ตั้งต้น” คืออะไร และเกี่ยวอะไรกับโอกาสในการตั้งครรภ์? ไข่ตั้งต้น หรือ Antral Follicle Count (AFC) คือจำนวนฟองไข่เล็กในรังไข่ที่สามารถมองเห็นได้ด้วยอัลตราซาวนด์ ซึ่งใช้เป็นตัวชี้วัดปริมาณไข่สำรองในรังไข่ของผู้หญิงแต่ละคน การนับจำนวนฟองไข่นี้ช่วยให้แพทย์เข้าใจถึงสภาพความพร้อมของรังไข่สำหรับการตั้งครรภ์ในอนาคต ทำไมแพทย์ใช้ตัวเลขนี้ประเมินภาวะเจริญพันธุ์? แพทย์มักใช้ AFC ร่วมกับการตรวจฮอร์โมน AMH (Anti-Mullerian Hormone) เพื่อประเมินภาวะเจริญพันธุ์อย่างแม่นยำ ตัวเลข AFC จะบอกปริมาณฟองไข่ตั้งต้น ขณะที่ AMH ช่วยสะท้อนความสามารถของรังไข่ในการตอบสนองต่อฮอร์โมนกระตุ้น การประเมินสองตัวนี้ร่วมกันช่วยให้แพทย์วางแผนการมีบุตร และให้คำแนะนำเกี่ยวกับการกระตุ้นไข่หรือเก็บไข่ล่วงหน้าได้ ไข่ตั้งต้นน้อย = โอกาสมีลูกน้อยลง จริงไหม? เมื่อได้ยินคำว่าไข่ตั้งต้นน้อย หลายคนอาจกังวลว่าปริมาณไข่ที่ลดลงจะหมายถึงโอกาสตั้งครรภ์ลดลง แต่ความจริงคือ ไข่ตั้งต้นน้อยบ่งบอกเพียงปริมาณไข่ที่มีอยู่ ไม่ได้หมายความว่าคุณภาพของไข่ลดลงไปทั้งหมด เพราะท้ายที่สุดแล้ว คุณภาพของไข่จะยังคงเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อโอกาสตั้งครรภ์มากกว่าแค่จำนวนของไข่ที่ตรวจพบ ปัจจัยที่ทำให้มีฟองไข่ตั้งต้นน้อย หรือลดลง การมีไข่ตั้งต้นน้อยหรือมีปริมาณลดลงกว่าที่ควรจะเป็น อาจเกิดได้จากปัจจัยหลายด้านที่ส่งผลต่อรังไข่และปริมาณไข่ของผู้หญิง ดังนี้ อายุที่เพิ่มขึ้น เป็นปัจจัยหลักที่ควบคุมไม่ได้ และส่งผลอย่างมากต่อจำนวนและคุณภาพของไข่ (Oocyte, Follicle) ในผู้หญิง โดยจะลดลงตามธรรมชาติ ซึ่งจะเริ่มลดเร็วขึ้นหลังอายุ 30 ปี และลดลงอย่างรวดเร็วเมื่อเกิน 35 ปี ภาวะทุพโภชนาการ รับสารอาหารไม่ครบหรือไม่เหมาะสม ส่งผลกระทบต่อกระบวนการสร้างและการพัฒนาของฟองไข่ โดยเฉพาะโปรตีนและวิตามินบางชนิด เช่น วิตามินดี, สังกะสี...
เชื้อ HPV กับการวางแผนตั้งครรภ์ สำคัญต่อสุขภาพแม่-ทารกยังไง
การวางแผนตั้งครรภ์ไม่ได้หมายถึงเพียงการเลือกเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น แต่รวมถึงการเตรียมสุขภาพร่างกายให้พร้อมสำหรับการเป็นแม่ด้วย การตรวจสุขภาพก่อนตั้งครรภ์จึงเป็นขั้นตอนสำคัญที่จะช่วยให้คุณมั่นใจได้ว่าร่างกายพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์และการคลอดบุตรอย่างปลอดภัย ซึ่งหนึ่งในการตรวจที่สำคัญแต่มักถูกมองข้าม คือ การตรวจหาเชื้อ HPV ซึ่งหากไม่ได้รับการดูแลที่เหมาะสมอาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพแม่และลูกได้ ดังนั้นการรู้จักและเข้าใจเรื่องเชื้อ HPV จึงเป็นก้าวแรกของการวางแผนตั้งครรภ์อย่างรอบคอบ 1. เชื้อ HPV คืออะไร และเกี่ยวข้องกับการตั้งครรภ์อย่างไร 1.1 ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเชื้อ HPV Human Papillomavirus หรือ HPV เป็นไวรัสชนิดหนึ่งที่แพร่กระจายผ่านการสัมผัสผิวหนังต่อผิวหนัง โดยเฉพาะในบริเวณอวัยวะเพศ การติดเชื้อส่วนใหญ่เกิดจากการมีเพศสัมพันธ์ ทั้งทางช่องคลอด ทางปาก และทางทวารหนัก และอาจเกิดขึ้นได้แม้ไม่มีการสอดใส่ด้วยเช่นกัน เนื่องจากไวรัสสามารถถ่ายทอดผ่านการสัมผัสผิวหนังในบริเวณอวัยวะเพศได้ และแม้ว่าเชื้อ HPV จะมีมากกว่า 200 ชนิด แต่มีเพียงประมาณ 40 ชนิดเท่านั้นที่เกี่ยวข้องกับระบบสืบพันธุ์ ซึ่งสามารถแบ่งเป็น 2 กลุ่มหลักตามระดับความเสี่ยง ได้แก่ กลุ่มความเสี่ยงต่ำ (Low-risk) ที่อาจทำให้เกิดหูดที่อวัยวะเพศ (Genital Warts) กลุ่มความเสี่ยงสูง (High-risk) ที่อาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเซลล์ที่ผิดปกติและเพิ่มความเสี่ยงต่อมะเร็งปากมดลูก สถิติจากงานวิจัยของ Pandey และคณะ (2019) หัวข้อ Infectious Diseases in Obstetrics and Gynecology - Human Papillomavirus (HPV) Infection in Early Pregnancy: Prevalence and Implications ในวารสาร Infectious...