การเก็บอสุจิวิธี PESA และ TESE ผู้ชายเป็นหมันก็มีลูกได้
ไข่และอสุจิ เป็นสารตั้งต้นของการปฏิสนธิและการตั้งครรภ์ สำหรับคุณผู้ชายที่ตรวจน้ำเชื้อแล้วพบว่าไม่มีอสุจิ อย่าเพิ่งหมดหวังในการมีบุตร เพราะปัจจุบัน ทางการแพทย์มีเทคโนโลยีการเก็บอสุจิโดยตรงจากอัณฑะหรือหลอดพักอสุจิ ด้วยเทคนิค PESA และ TESE ซึ่งถูกพัฒนาเพื่อช่วยให้ผู้ชายที่ประสบภาวะมีบุตรยากจากสาเหตุต่าง ๆ เช่น การทำหมันถาวร ภาวะอุดตัน หรือแม้แต่การผลิตอสุจิที่ต่ำผิดปกติ การทำความเข้าใจวิธีการเก็บน้ำอสุจิเหล่านี้ ถือเป็นก้าวแรกของการวางแผนมีบุตรอย่างมีประสิทธิภาพ การเก็บอสุจิด้วยวิธี PESA และ TESE คืออะไร ต่างกันอย่างไร? การเก็บน้ำอสุจิด้วยวิธี PESA และ TESE คือกระบวนการทางการแพทย์ที่ใช้สำหรับผู้ชายที่ไม่สามารถหลั่งน้ำเชื้อได้ตามธรรมชาติ หรือมีปัญหาเกี่ยวกับการผลิตและการส่งผ่านอสุจิ วิธีเหล่านี้จะช่วยเก็บตัวอสุจิโดยตรง และนำไปใช้ร่วมกับการทำ ICSI เพื่อเพิ่มโอกาสในการตั้งครรภ์สำหรับคู่สมรสที่ประสบภาวะมีบุตรยาก PESA การเก็บอสุจิจากหลอดพักอสุจิ PESA (Percutaneous Epididymal Sperm Aspiration) คือ กระบวนการเก็บอสุจิโดยใช้เข็มขนาดเล็กแทงผ่านผิวหนังบริเวณถุงอัณฑะเข้าไปในท่อพักอสุจิส่วนต้น (Epididymis) ซึ่งเป็นจุดที่อสุจิเจริญเติบโต เพื่อเก็บอสุจิออกมาโดยตรง เป็นหัตถการที่ไม่ต้องผ่าตัดและไม่ต้องเย็บแผล จึงใช้เวลาน้อย ผู้เข้ารับการรักษาฟื้นตัวได้ไว เหมาะกับผู้ที่มีภาวะอุดตันของท่อนำอสุจิและเคยทำหมันถาวร โดยมีขั้นตอนดังนี้ แพทย์ทำการตรวจร่างกายและฉีดยาชาเฉพาะจุด แพทย์จะใช้เข็มขนาดเล็กแทงผ่านผิวหนังถุงอัณฑะ เพื่อเข้าถึงท่อพักอสุจิส่วนต้น ดูดตัวอสุจิออกมาโดยตรงด้วยความระมัดระวัง เพื่อนำไปประเมินคุณภาพ TESE การเก็บอสุจิจากชิ้นเนื้อโดยตรง TESE (Testicular Sperm Extraction) คือ การผ่าตัดขนาดเล็กเพื่อนำชิ้นเนื้อจากลูกอัณฑะ (Testicle) มาตรวจหาอสุจิในเนื้อเยื่อโดยการใช้กล้องจุลทรรศน์ ซึ่งเหมาะกับผู้ที่ไม่มีอสุจิในหลอดพักอสุจิ มีปัญหาในการสร้างอสุจิ หรือไม่มีท่อนำอสุจิโดยกำเนิด นอกจากจะช่วยเพิ่มโอกาสได้อสุจิที่สมบูรณ์แล้ว ยังช่วยในการวินิจฉัยสาเหตุของภาวะไม่มีอสุจิได้ด้วย สำหรับขั้นตอนสำคัญของการเก็บอสุจิด้วยวิธี TESE ได้แก่ แพทย์ทำการตรวจร่างกายและฉีดยาชาเฉพาะจุด ใช้ใบมีดขนาดเล็กผ่าเปิดลูกอัณฑะและตัดชิ้นเนื้อออกมาเล็กน้อย ...
รู้จักเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ เข้าใจวิธีเพิ่มโอกาสมีบุตร
ประจำเดือนมามากจนต้องเปลี่ยนผ้าอนามัยบ่อยกว่าปกติ ปวดท้องประจำเดือนรุนแรงจนไม่สามารถทำกิจวัตรประจำวันได้ตามปกติ และที่น่ากังวลที่สุดคือพยายามมีบุตรมานานแต่ยังไม่สำเร็จ หากคุณกำลังประสบปัญหาเหล่านี้ อาจเป็นสัญญาณของโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ หรือ Adenomyosis ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญของภาวะมีบุตรยากในผู้หญิง ปัจจุบันมีวิธีการวินิจฉัยและรักษาที่มีประสิทธิภาพ ช่วยให้คุณกลับมามีคุณภาพชีวิตที่ดีและเพิ่มโอกาสในการมีบุตรให้สำเร็จได้ Adenomyosis คืออะไร? Adenomyosis คือภาวะที่เยื่อบุโพรงมดลูก (Endometrium) เจริญเข้าไปในกล้ามเนื้อผนังมดลูก (Myometrium) ซึ่งโดยปกติแล้วเยื่อบุชนิดนี้ควรอยู่ด้านในโพรงมดลูกเท่านั้น และเมื่อเยื่อบุเจริญผิดที่จะทำให้มดลูกมีขนาดใหญ่ขึ้นและเกิดอาการต่าง ๆ ตามมา Adenomyosis แบ่งออกเป็น 2 ประเภทหลัก คือ Focal Adenomyosis ที่เกิดขึ้นเฉพาะบริเวณใดบริเวณหนึ่ง Diffuse Adenomyosis ที่แพร่กระจายไปทั่วผนังมดลูก ความแตกต่างระหว่าง Adenomyosis กับ Endometriosis สิ่งที่หลายคนมักเข้าใจผิดคือ Adenomyosis กับ Endometriosis เป็นกลุ่มโรคเดียวกัน แต่กระจายไปคนละตำแหน่ง โดย Endometriosis คือการที่เยื่อบุโพรงมดลูกไปเจริญที่อวัยวะอื่นนอกมดลูก เช่น รังไข่ หรือช่องท้อง ในขณะที่ Adenomyosis เป็นการเจริญของเยื่อบุภายในผนังมดลูกเอง อาการและสัญญาณของโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ (Adenomyosis) ประจำเดือนมามากและนานกว่าปกติ (Menorrhagia) เป็นอาการที่พบบ่อยที่สุด ผู้ป่วยมักต้องเปลี่ยนผ้าอนามัยทุก 1-2 ชั่วโมง และอาจมีลิ่มเลือดออกมาด้วย อาการปวดประจำเดือนรุนแรง (Dysmenorrhea) ที่อาจเริ่มต้นก่อนประจำเดือนมาและยืดเยื้อไปจนหลังประจำเดือนหยุด อาการปวดเมื่อมีเพศสัมพันธ์ (Dyspareunia) ซึ่งอาจทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาได้รับผลกระทบ อาการแทรกซ้อนจากประจำเดือนมามากเป็นเวลานาน ผู้ป่วยมักประสบปัญหาโลหิตจางและความเหนื่อยล้าเรื้อรัง ผลกระทบต่อการมีบุตร: ปัญหาการตั้งครรภ์และการแท้งบุตร สิ่งที่น่าเป็นห่วงที่สุดคือผลกระทบต่อการมีบุตร เพราะโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่สามารถก่อให้เกิดปัญหาการตั้งครรภ์และเพิ่มความเสี่ยงการแท้งบุตรได้ เนื่องจากสภาพแวดล้อมภายในมดลูกเปลี่ยนแปลงไป ทำให้การฝังตัวของตัวอ่อนเป็นไปได้ยากขึ้น สาเหตุและปัจจัยเสี่ยงของโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ (Adenomyosis) แม้ว่าสาเหตุที่แน่นอนของโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ยังไม่เป็นที่แน่ชัด แต่มี 2...
เข้าใจสาเหตุอาการแพ้น้ำอสุจิ และวิธีเพิ่มโอกาสตั้งครรภ์
อาการแพ้น้ำอสุจิ เป็นภาวะที่หลายคนอาจไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีอยู่จริง และกลายเป็นปัจจัยที่กระทบต่อการมีเพศสัมพันธ์ ซึ่งนำไปสู่ปัญหาการตั้งครรภ์โดยวิธีธรรมชาติ ดังนั้นการทำความเข้าใจอาการ สาเหตุและวิธีการรักษาภาวะแพ้น้ำอสุจิจึงเป็นเรื่องสำคัญ เนื่องจากจะช่วยให้คู่สมรสสามารถวางแผนในการมีลูกได้อย่างเหมาะสมและปลอดภัย อาการแพ้น้ำอสุจิ เกิดจากสาเหตุอะไร? แพ้น้ำอสุจิ หรือที่ทางการแพทย์เรียกว่า “Seminal Plasma Hypersensitivity” เป็นภาวะที่เกิดจากการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายต่อโปรตีนที่อยู่ในน้ำอสุจิ ซึ่งเมื่อร่างกายได้รับน้ำอสุจิจากฝ่ายชาย ระบบภูมิคุ้มกันจะเข้าใจว่าโปรตีนในน้ำอสุจิเป็นสิ่งแปลกปลอมและเริ่มตอบสนองจนทำให้เกิดอาการแพ้ โดยอาการนี้อาจทำให้การมีเพศสัมพันธ์ไม่ราบรื่นและทำให้เกิดความยากลำบากในการตั้งครรภ์ อาการแพ้น้ำอสุจิ อาการแพ้น้ำอสุจิ อาจแสดงออกมาได้หลากหลายรูปแบบ ทั้งในบริเวณที่สัมผัสโดยตรง หรือส่งผลกระทบไปทั่วร่างกาย ซึ่งสัญญาณเหล่านี้มักเกิดขึ้นหลังจากการมีเพศสัมพันธ์ไม่นานนัก ดังนี้ คันหรือแสบบริเวณอวัยวะเพศ เป็นอาการที่พบมากที่สุดหลังจากการมีเพศสัมพันธ์ โดยจะเกิดขึ้นภายในไม่กี่นาทีหลังจากการสัมผัสกับน้ำอสุจิ และอาจคงอยู่ได้นานหลายชั่วโมง ผื่นแดงคล้ายกับผื่นลมพิษ หรืออาการบวมที่บริเวณอวัยวะเพศหรือรอบ ๆ ช่องคลอด อาการนี้อาจแพร่กระจายไปยังบริเวณใกล้เคียงได้ ระคายเคือง แสบร้อน หรืออักเสบภายในช่องคลอด ทำให้รู้สึกไม่สบายและอาจมีผลต่อการทำกิจวัตรประจำวัน หายใจหอบ ติดขัด หายใจไม่ออก หลังจากมีเพศสัมพันธ์ เป็นปฏิกิริยาแพ้อย่างรุนแรง ต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน คลื่นไส้ อาเจียน หลังจากมีเพศสัมพันธ์ อาการเหล่านี้อาจเกิดขึ้นได้ในกรณีที่มีปฏิกิริยาแพ้ระดับปานกลางถึงรุนแรง อาการแพ้น้ำอสุจิรักษาอย่างไร? สำหรับผู้ที่มีอาการแพ้น้ำอสุจิ แพทย์จะพิจารณาให้การรักษาด้วยยาต้านฮิสตามีน เพื่อบรรเทาอาการแพ้ หรือในบางกรณีอาจแนะนำการรักษาด้วยภูมิคุ้มกันบำบัด (Desensitization Therapy) ซึ่งเป็นการค่อย ๆ ให้ร่างกายสัมผัสกับโปรตีนในน้ำอสุจิในปริมาณน้อย ๆ เพื่อให้ระบบภูมิคุ้มกันค่อย ๆ ปรับตัวและลดการตอบสนองต่อสารก่อภูมิแพ้ลง วิธีป้องกันอาการแพ้น้ำอสุจิ การป้องกันอาการแพ้น้ำอสุจิ สามารถทำได้ด้วยวิธีการเหล่านี้ การใช้ถุงยางอนามัย การใช้ถุงยางอนามัยเป็นวิธีที่ช่วยป้องกันไม่ให้น้ำอสุจิสัมผัสกับเยื่อบุผิวในช่องคลอดโดยตรง ทำให้ลดความเสี่ยงในการเกิดอาการแพ้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่กำลังวางแผนจะมีบุตร จึงจำเป็นต้องอาศัยแนวทางการรักษาอื่น ๆ เพิ่มเติม การตรวจสุขภาพ การตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณสงสัยว่ามีอาการแพ้น้ำอสุจิ โดยแพทย์จะแนะนำให้ฝ่ายชายตรวจวิเคราะห์น้ำอสุจิ เพื่อหาโปรตีนที่ก่อให้เกิดการแพ้ รวมถึงการตรวจเลือดของฝ่ายหญิงเพื่อดูระดับสารภูมิแพ้ การตรวจวินิจฉัยที่ถูกต้องจะช่วยยืนยันภาวะความผิดปกติต่าง ๆ และแพทย์จะสามารถวางแผนการรักษาได้อย่างเหมาะสม การปรึกษาแพทย์ หากคุณมีอาการแพ้น้ำอสุจิ ควรปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิแพ้หรือสูตินรีแพทย์...
รวมข้อควรรู้ก่อนตัดสินใจทำลูกแฝด ว่าที่คุณพ่อคุณแม่เช็กเลย !
เรียนรู้ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีลูกแฝด วิธีเพิ่มโอกาสในการมีลูกแฝด และความเสี่ยงที่ควรพิจารณาก่อนตัดสินใจทำลูกแฝด พร้อมคำแนะนำจากแพทย์เฉพาะทางด้านการมีบุตร...
ฮอร์โมน FSH คืออะไร ? ความสำคัญต่อระบบสืบพันธุ์และการมีบุตร
ฮอร์โมน FSH คือกุญแจสำคัญของการมีบุตร มาทำความเข้าใจค่าปกติของฮอร์โมน FSH พร้อมวิธีการดูแลตัวเองเพื่อปรับปรุงระดับฮอร์โมน FSH อย่างมีประสิทธิภาพ...
เริ่มชีวิตคู่อย่างมั่นใจ ด้วยการตรวจสุขภาพก่อนแต่งงาน
เตรียมพร้อมชีวิตคู่ด้วยการตรวจสุขภาพก่อนแต่งงาน ช่วยป้องกันโรคและภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นในครอบครัว สร้างความมั่นใจในทุกก้าวของการวางแผนครอบครัว...
รู้ชัด! ผลกระทบจากการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ต่อการตั้งครรภ์
สุขภาพทางเพศเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อภาวะเจริญพันธุ์ของทั้งผู้ชายและผู้หญิง ซึ่งหนึ่งในปัจจัยที่มักถูกมองข้ามไป คือการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ ที่สามารถส่งผลกระทบต่อระบบสืบพันธุ์และอาจเป็นสาเหตุของภาวะมีบุตรยากที่หลายคนอาจไม่รู้ตัว การได้รู้และทำความเข้าใจถึงภาวะของโรคและการรักษา นอกจากจะช่วยให้หลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่ทำให้เกิดผลกระทบต่อลูกน้อยที่เกิดมา ยังจะทำให้เข้าใจว่า หากเคยติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์มาก่อน จะยังสามารถมีบุตรได้หรือไม่ หรือควรต้องวางแผนอย่างไร เพื่อให้มีลูกได้สำเร็จ การติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์กับภาวะมีบุตรยาก การติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ (Sexually Transmitted Infections - STIs) เป็นกลุ่มโรคที่สามารถแพร่กระจายได้ผ่านการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกัน เช่น การติดเชื้อจากแบคทีเรีย ไวรัส หรือเชื้อรา ซึ่งแม้ว่าบางโรคอาจไม่แสดงอาการในระยะแรก แต่หากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม อาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อน รวมถึงภาวะมีบุตรยาก ทั้งในผู้ชายและผู้หญิง ผลกระทบจากการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ต่อภาวะมีบุตรยากในผู้หญิง การติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์สามารถส่งผลกระทบต่อระบบสืบพันธุ์ของผู้หญิงโดยตรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสม ซึ่งอาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนที่ส่งผลต่อความสามารถในการตั้งครรภ์ ดังนี้ 1. ภาวะอุ้งเชิงกรานอักเสบ (Pelvic Inflammatory Disease - PID) ภาวะนี้เกิดจากการติดเชื้อที่มีการแพร่กระจายจากช่องคลอดถึงอวัยวะในอุ้งเชิงกราน เช่น มดลูก ท่อนำไข่ และรังไข่ ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อการตั้งครรภ์โดยตรง เช่น ทำให้ท่อนำไข่อุดตัน ซึ่งอาจทำให้การเดินทางของไข่ไปถึงมดลูกไม่สมบูรณ์ หรือมีความเสี่ยงที่จะเกิดการตั้งครรภ์นอกมดลูก 2. ท่อนำไข่อุดตัน การติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์อาจทำให้เกิดการอักเสบในท่อนำไข่ ที่อาจส่งผลทำให้ท่อนำไข่เกิดการอุดตัน จนขัดขวางการเดินทางของไข่ไปยังมดลูก ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อโอกาสการตั้งครรภ์ 3. ภาวะแท้งบุตร หรือการตั้งครรภ์นอกมดลูก การติดเชื้อในผู้หญิงอาจเพิ่มความเสี่ยงในการแท้งบุตร หรือการตั้งครรภ์นอกมดลูก โดยเฉพาะเมื่อท่อนำไข่เกิดความเสียหายจากการอักเสบที่เกิดจากการติดเชื้อ ผลกระทบจากการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ต่อภาวะมีบุตรยากในผู้ชาย เช่นเดียวกับผู้หญิง การติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ก็สามารถส่งผลต่อความสามารถในการมีบุตรในผู้ชายได้ โดยเฉพาะเมื่อเกิดการติดเชื้อมีผลต่อคุณภาพของน้ำอสุจิ ซึ่งจะกระทบต่อการตั้งครรภ์ได้อย่างมาก 1. การอักเสบของท่ออสุจิ (Epididymitis) การติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ในผู้ชายอาจทำให้ท่ออสุจิอักเสบ ซึ่งจะส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของอสุจิและความสามารถในการผสมพันธุ์ การอักเสบในท่ออสุจิยังจะลดความสามารถในการขนส่งน้ำอสุจิจากอัณฑะไปยังท่อฉีดของอสุจิ 2. การอักเสบของต่อมลูกหมาก (Prostatitis) การอักเสบในต่อมลูกหมากจากการติดเชื้ออาจทำให้น้ำอสุจิมีคุณภาพต่ำ หรือส่งผลต่อการผลิตน้ำอสุจิให้แข็งแรงและมีความสามารถในการปฏิสนธิ 3. ความผิดปกติของน้ำอสุจิ นอกจากนี้ การติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ยังอาจส่งผลต่อการผลิตน้ำอสุจิโดยตรง เช่น การลดความหนืด ความเข้มข้นของอสุจิ หรือการเคลื่อนไหวของอสุจิที่ไม่เหมาะสม ซึ่งจะทำให้การตั้งครรภ์ยากขึ้น โรคทางเพศสัมพันธ์ที่ส่งผลต่อการตั้งครรภ์ การติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์...